دومین نظریه ارد بزرگ در دانشگاه گرگان
اولین نظریه ارد بزرگ در رابطه با 20 کشور و اتحاد با یکدیگر بود که عبارت بود از:
کشورهای ایران ، ترکیه ، پاکستان ، افغانستان ، قزاقستان ، ازبکستان ، تاجیکستان ، قرقیزستان ، ترکمنستان ، شمال غربی هندوستان ( سرزمین کشمیر ) ، عراق ، سوریه ، لبنان ، قبرس ، جنوبی ترین بخش روسیه در میانه استراخان در شمال دریای خزر تا جنوب اکراین ، آذربایجان ، ارمنستان و گرجستان .
حکیم بزرگ معتقد است این بیست کشور باید تحت عنوان یک قاره گرد هم آیند ، این کشورها می توانند همانند کشورهای قاره اروپا تامین کننده منافع یکدیگر باشند . ارد بزرگ معتقد است نقش ایران در قاره کهن (نامی که او به سرزمین های حوزه تمدنی ایران داده است) می تواند همچون یونان در اروپا به عنوان یک مادر فرهنگی غنی و پربار باشد .
او بر این باور است که آسیا و اروپا قاره کهن را بلعیده اند تا بدین شکل تمدن باستانی و تاریخی ایران زمین و نقش فاخر و تاریخی آن را نادیده بگیرند همچنین قاره کهن به هیچ وجه شرقی نیست ، قاره کهن بخش مرکزی جهان است و شرق و غرب در دو سوی آن یعنی حوزه های تمدنی چین ، یونان و مصر قرار دارند
ولی در ادامه به نظریه دوم می پردازیم :
دومین بحث حکیم پیرامون نظریه کهکشان اندیشه بود این نظریه نظریه دهکده کوچک جهانی غرب را رد می کند . حکیم معتقد است با این که غرب تصور می کرد با در اختیار داشتن سخت افزار اینترنت می تواند با کوبیدن بر طبل جهانی سازی و دهکده کوچک جهانی قادر خواهد بود فرهنگ خود را بر کل جهان تحمیل نموده و فرهنگ های بومی را نابود کند اما دیدیم که کشورهای گوناگون خیلی زود توانستند فرهنگ بومی خود را به به درون جهان مجازی منتقل نموده و مروج فرهنگ خویش نیز باشند . حکیم ارد بزرگ معتقد است اگر ایران خود را از اینترنت جهانی جدا کند عملا از انتشار افکار جوانان خویش در گستره جهانی جلوگیری کرده است ما قادر خواهیم بود با ترجمه دادهای ملی مان و انتقال سریع فرهنگ خویش به درون جهان مجازی ، غرب و شرق را وادار به کرنش در برابر فرهنگ کهن و تاریخی خویش نماییم .
آخرین بخش از سخنرانی حکیم به جشن نوروز اختصاص داشت . حکیم گفت نوروز حلقه اتصال اولیه همبستگی سرزمین های حوزه فرهنگی ایران زمین است این روز روز زایش و آغاز است و باشکوهترین روز هر سال است چرا که به تار و پود طبیعت و انسانها متصل است .
یکشنبه 5 اسفند 1391 - 8:44:01 AM